De mist van Samhain

 

Als Mabon geweest is, begint voor mij een magische periode. De Herfst is begonnen. Het wordt eerder donker, er is mist. Ik vind mist erg mooi. Mist dempt, net als sneeuw, geluid en laat je als de Kluizenaar uit de Tarot maar een klein stukje van de weg zien, In de mist ben je op jezelf aangewezen en moet je al je zintuigen gebruiken. Als de mist optrekt schijnt vaak de zon en is er weer volop licht.

 

Van Mabon tot aan Samhain keer ik naar binnen, alsof er mist in mijn hoofd zit. Ik kan maar een klein beetje van de weg zien, een tipje van de sluier. In deze periode is de sluier ook een stuk dunner. Ik moet mij wel terugtrekken om alle indrukken te kunnen duiden. Om te zorgen voor rust in en rondom mij zorg ik dat huis en haard opgeruimd is en schoon is. En dan niet alleen met de poetsdoek maar ook met wierook en witte Salie. Ik zet kaarsjes aan om in huis extra licht te hebben. Ik pak regelmatig mijn Tarot en Runen en maak zo stapje voor stapje een weg naar binnen.

 

Door meditatie probeer ik te begrijpen wat de mist inhoudt en krijg ik rust. Op de achtergrond laat Kraai zich horen. De kleuren in de natuur spreken tot de verbeelding. Overal liggen blaadjes, beukennootjes en eikeltjes. Langzaam laten bomen hun bladeren los. Deze bladeren hebben in de zomer voor koelte gezorgd en aangezien het wiel der seizoenen weer verder gaat is het nu tijd om afscheid te nemen van de zomer. Maar ondanks dat de blaadjes vallen dienen ze nog steeds een doel want deze blaadjes zijn weer voeding voor de bodem en bescherming voor alles wat zich nu klaar maakt in de grond om met het voorjaar weer te groeien.

 

In de vroege ochtend is het al behoorlijk fris, zeker na een heldere nacht. Als je nu naar de sterrenhemel kijkt zul je in het Oosten Venus zien als een heldere ster aan de hemel. Vanochtend stonden Mars en Venus op 1 lijn. Er is zat te zien in de natuur en juist nu lijkt het wel of de natuur op haar mooist is, het laatste beetje zonlicht, het laatste beetje warmte voordat de winter begint.